Οι λοιμώξεις μπορεί να οδηγήσουν σε πολλούς τύπους ογκολογικών ασθενών σε αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα και οι θεραπείες που συνήθως χορηγούνται για τις λοιμώξεις αυτές συχνά δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο θα ήταν για τον γενικό πληθυσμό. Ως εκ τούτου, η πρόληψη των λοιμώξεων στους ογκολογικούς ασθενείς είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να τους βοηθήσει να έχουν ποιότητα ζωής συγκρίσιμη με εκείνη του υγιούς γενικού πληθυσμού.

Χρησιμοποιούνται διάφορες στρατηγικές για την πρόληψη των λοιμώξεων και τη σημαντική μείωση των ποσοστών θνησιμότητας σε ογκολογικούς ασθενείς. Πρώτον, υπάρχουν οι λεγόμενες “μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις”, οι οποίες περιλαμβάνουν τη σωστή υγιεινή των χεριών, την αποφυγή της επαφής με άτομα που πάσχουν ήδη από μολυσματική ασθένεια και τη χρήση μάσκας όποτε είναι απαραίτητο, ιδίως σε πολυσύχναστους χώρους. Υπάρχουν επίσης οι “φαρμακευτικές παρεμβάσεις”, οι οποίες περιλαμβάνουν τον εμβολιασμό, τη χορήγηση αντισωμάτων (για παράδειγμα μέσω εγχύσεων IVIG) και την προφυλακτική χορήγηση αντιμικροβιακών φαρμάκων, όπως αντιβιοτικά, αντιμυκητιασικά και αντιιικά, όποτε είναι απαραίτητο.

Ο εμβολιασμός είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους πρόληψης των λοιμώξεων σε ογκολογικούς ασθενείς. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές μεταβλητές που πρέπει να ληφθούν υπόψη όταν καθορίζεται ο καλύτερος τρόπος εμβολιασμού ενός ογκολογικού ασθενούς. Ορισμένοι καρκινοπαθείς έχουν σημαντικά εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα που δεν μπορεί να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στον εμβολιασμό. Αυτό οφείλεται είτε στην ασθένειά τους είτε στη θεραπεία της. Ως αποτέλεσμα, δεν είναι τόσο προστατευμένοι μετά τον εμβολιασμό όσο ο γενικός πληθυσμός. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους σοβαρά ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, όπως οι αιματολογικοί ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση. Για να μειωθούν καλύτερα οι πιθανότητες να μολυνθούν αυτοί οι ασθενείς, είναι καλύτερο να εμβολιαστούν και τα μέλη της οικογένειας και τα άτομα που ζουν με αυτούς τους ασθενείς. Με τον τρόπο αυτό μειώνονται οι πιθανότητες μετάδοσης της λοίμωξης από αυτούς. Επιπλέον, ο καθορισμός της καλύτερης χρονικής στιγμής για τον εμβολιασμό ενός ογκολογικού ασθενούς είναι επίσης κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Δεν είναι όλα τα εμβόλια κατάλληλα για τους ογκολογικούς ασθενείς καθ’ όλη τη διάρκεια της νόσου ή της θεραπείας τους. Σε γενικές γραμμές, για να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή ανοσολογική απόκριση στον εμβολιασμό και για να αποφευχθούν πιθανές παρενέργειες ορισμένων εμβολίων θα πρέπει να υπάρχει ένα χρονικό διάστημα μεταξύ χημειοθεραπείας και εμβολιασμού, το οποίο ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της θεραπείας και τον τύπο του εμβολίου.

Το Τμήμα Λοιμωδών Νοσημάτων του Γερμανικού Ιατρικού Ινστιτούτου, σε συνεργασία με τα Τμήματα Παθολογικής Ογκολογίας και Ακτινοθεραπείας, μπορεί να συμβουλεύσει κάθε ογκολογικό ασθενή για τον βέλτιστο συνδυασμό προληπτικών στρατηγικών και για το καλύτερο πρόγραμμα εμβολιασμού που θα συμβάλει στην ελαχιστοποίηση των λοιμώξεων.